“...การที่เรารักและเราชอบในสิ่งนั้น
ไม่แปลกถ้ามีการเลียนแบบสิ่งที่เราชอบ
แม้คนอื่นจะคิดเห็นอย่างไร
แต่ถ้าตัวเราคิดว่ามันถูกต้องและไม่ได้เสียหายอะไร
ก็จงทำมันต่อไป
ทำมันให้สุดแล้วสิ่งนั้นจะดีเอง...”
งานอดิเรก
คือ งานที่เกิดจากความชอบ ความหลงใหลในสิ่งหนึ่ง หลายคนก็มีหลายงานอดิเรก แตกต่างกันออกไป
เช่น อ่านหนังสือ ตัดเย็บเสื้อผ้า ถักนิตติ้ง สะสมแสตมป์ ปลูกต้นไม้ ฯลฯ
เราคิดว่า
คอสเพลย์ก็เป็นงานอดิเรกชนิดหนึ่งเหมือนกัน เกิดจากความหลงใหล และความชอบ..
พูดถึงคอสเพลย์ หลายๆคนคงคิดว่า อ๋อ
เป็นการแต่งตัวเลียนแบบตัวละครในเกมหรือไม่ก็การ์ตูนของญี่ปุ่น แต่ในความจริงแล้ว
ไม่ใช่แค่ของญี่ปุ่นเท่านั้น แต่รวมถึงของทั่วโลก! การคอสเพลย์เป็นการตอบสนองต่อความหลงใหลในตัวเรา
การได้เป็นในสิ่งที่ตัวเองชอบ มันทำให้เรามีความสุข สนุกสนาน การได้เจอกับผู้คนที่แต่งตัวกันมาหลากสีสัน
มากหน้าหลายตาจากสถานที่ต่างกัน
เราเป็นคนหนึ่งที่ไม่เคยแต่งคอสเพลย์
แต่เมื่อเวลาเห็นผู้คนแต่งคอสเพลย์ ใบหน้าที่เปื้อนยิ้ม เสียงหัวเราะที่ออกมา
ทำให้เรารู้สึกได้ถึงความสุขของเขา กว่าเขาจะแต่งให้สวยขนาดนี้ได้ เขาต้องเก็บเงิน
เรียนรู้การตัดเย็บ แต่งหน้าทำผม ถ้าเป็นเรา คงเลิกทำไปนานแล้ว
แต่พวกเขามีความหลงใหลในคอสเพลย์ จึงไม่แปลกใจเลยว่าเขาทนทำอย่างนั้นได้อย่างไร
“...เป็นเกมหรือเปล่า”
“อ๋อ
เป็นชุดกระโปรงใช่ไหม”
“คอสเพลย์เหรอ อืม...ไม่รู้จักน่ะ”
“ไร้สาระจะตาย
เอาเวลาไปทำอย่างอื่นดีกว่า”
อย่ามองว่าคอสเพลย์ไร้สาระเลยค่ะ
ความหลงใหลของแต่ละคน มันต่างกัน...
_____________________________________________________
Astrid
(ภัทราพร ยังรักษา
ม.5 ห้อง 937)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น